In het eerste deel van zijn promotieonderzoek kijkt Lars naar de kwaliteit van leven van patiënten met een bekkenbreuk. Hoewel veel bekend is over de radiologische en functionele uitkomsten van patiënten met bekkenbreuken, is er weinig bekend over het sociaal, fysiek en psychologisch functioneren.
De afgelopen jaren maakte Lars zich sterk voor onderzoek op het gebied van 3D-printen. Samen met traumachirurg Mike Bemelman en vaatchirurg Jan Heyligers zorgde Lars voor 3D-printers in het ETZ en richtte hij een 3D-lab op waarbij artsen zich met 3D-prints kunnen voorbereiden op complexe traumagerelateerde operaties.
In deel twee onderzoekt Lars de toegevoegde waarde van 3D-geprinte modellen bij het begrijpen van heupkombreuken. Dat is volgens Lars bij uitstek een breuk die zich op röntgenfoto’s en 2D-CT moeilijk laat visualiseren. 3D-geprinte modellen lijken een positieve bijdrage te kunnen leveren aan de voorbereiding van de chirurg op een complexe operatie en een betere voorlichting aan de patiënt voorafgaand aan de behandeling. Dat geldt overigens ook voor andere nieuwe ontwikkelingen zoals Artificial Intelligence, Virtual Reality en Augmented Reality. Hier moet meer onderzoek naar worden gedaan.